SHW BruggeEen stukje geschiedenis

Ontstaan

In de strijd om de verwezenlijking van de 3 x 8 (8 uur werk, 8 uur ontspanning, 8 uur rust) stichtte de toen nog jonge arbeidersbeweging in België in het begin van de twintigste eeuw allerlei verenigingen die de burgerij ervan moesten overtuigen dat arbeiders hun vrije tijd wel nuttig zouden kunnen besteden. Op die manier kwam in 1920 onze harmonie tot stand. Doorheen de tijd is zij de enige nog resterende vereniging in Brugge gebleven.

Tot de jaren zestig bleef onze harmonie vooral een propagandamiddel binnen de socialistische beweging. Doch de verandering van de tijden deed ook onze harmonie mee evolueren.

In eerste instantie dreigde zij teloor te gaan in de komst van nieuwe moderne vormen van vrijetijdsbeleving die voor iedereen toegankelijk werden gemaakt. Met veel energie kon het in stand houden van onze harmonie verzekerd worden. Vooral de inschrijving in het provinciaal muziektornooi, de organisatie van ons lenteconcert, telkenmale gekoppeld aan een feestavond met nu toch jaarlijks ruim 150 inschrijvingen, de organisatie van een concert in de stadsschouwburg met jaarlijks meer dan 600 toeschouwers, de moderne enthousiaste aanpak van onze werking gericht op toffe muziek en een gezellige groepssfeer zorgen ervoor dat onze harmonie uitgegroeid is tot wat ze vandaag is :

In de voorbije twee decennia is onze harmonie uitgegroeid tot een moderne muziekvereniging, openstaand voor alle muzikanten van diverse gezindheden met een hart voor muziek en een voorliefde voor een gezellig verenigingsleven.

Een toffe moderne muziekvereniging die jong en minder jong, man en vrouw aanspreekt in een open, ruimdenkende geest en een gezellige sfeer waar alle muzikanten zich kunnen thuis voelen.

(SHW Brugge)

Uniform

Vanaf het ontstaan tot 1955 bleef SHW zonder uniform. Wat ons bekend is, is het dragen van een alpin met hierop de letters SHW.

Tegen de viering van het 35-jarig bestaan in 1955 werd wel voor een echt uniform gezorgd. Blijkbaar was dit een volledig grijs pak met kepie. Het bezorgde Werkerswelzijn de bijnaam “’t Muziek van de griesde nunnen”, waarna het al snel weer in de kleerkast verdween en alleen de kepi overbleef.

Het was pas in 1971, toen Frank Van Acker en Bob Deruelle vanop een terras op de Markt een concert van onze harmonie bijwoonden, dat eerstgenoemde tot uiting bracht dat het eigenlijk niet paste dat onze harmonie geen uniform had. Bob Deruelle zette zijn schouders onder het project en op 1 mei 1973 kwam onze harmonie voor het eerst met een “deftig” uniform op straat. Het was een combinatie van een grijze broek met bordeaux bies, een bordeaukleurige jas met enkele (nutteloze) fantasietjes en een bijpassende kepie met daarop de letters SHW.

Deze uniformen zouden tot 1990 gedragen worden. Bij de vervanging werd komaf gemaakt met kepie en fantasietjes en werd overgegaan tot een combinatie van grijze broek en blauwe jas.

Een sterke toename van het ledental naar het einde van de jaren 1990 toe, noodzaakte al snel tot een nieuwe vervanging. De nieuwe kledij, een zwart kostuum, wit hemd, vest (gilet) en grijze das voor wandelconcerten en vlinderdas voor concerten, werd aan 499 toeschouwers voorgesteld ter gelegenheid van ons eerste concert in de stadsschouwburg in november 1999.

Ondertussen zijn wit hemd en gilet door een bordeaux hemd vervangen en werd ook de vlinderdas afgevoerd.

Hieronder vindt u de opname van een sketch van Willy Lustenhouwer die ons uniform gebruikt.